Dans & Durf – Ontmoeting 2

Het is niet alles goud wat er blinkt

7,5e verdieping in Being John Malkovich

Door: Anna van der Kruis

Het Moving Futures festival reist van stad naar stad, de Dans & Durf schrijvers reizen mee. De vorige keer ontmoetten we elkaar voor het eerst.

Toen in het Theater aan de Rijn, in Arnhem. De entree van het gebouw van staal en glas, de vorm een klassiek voorgeveltje met een puntdak. Een voorstelling van een huis, als op een kindertekening. De backstage een oud pand, waar we werken aan een tafel op een verdieping, die voelt als de zevenenhalfste in Being John Malkovich. De plafonds onmenselijk laag en in elke hoek rekwisieten en kasten vol kleurfilters, schroeven en snoeren.

Dit keer zijn we in Rotterdam. We beginnen bij Dansmakers. Hun huis is in een verlaten school. We openen een deur op de eerste en staan plots in een smalle, korte gang, verlicht door gekleurde kerstverlichting. Daarachter vinden we de kantoren.

De vorige keer, hadden we het over de veiligheid, die je hebt als schrijver. Je kan formuleren en schaven in je eigen tempo. En als een lezer je woorden leest, dan ben je er niet bij. Niet fysiek in elk geval. Vandaag voelen we, hoe anders dat is, zo met zijn achten om een tafel. We merken wie ervaring heeft als eindredacteur en tot op de komma voorbereid is. Wie snel denkt en snel spreekt. En wie steeds minder hoorbaar wordt.

We merken ook hoe tof het is. Een half uur te kunnen spreken over hoe iemand gekeken heeft. En over wat die vervolgens heeft opgeschreven. Wat de een grappig vindt en de ander onbegrijpelijk. Wat de een als informatie leest en de ander als commentaar. En ook hoe sommige schakels in het hoofd van de schrijver al wel gemaakt zijn, maar op papier nog niet.

Na een intensieve sessie lopen we door de stad, richting Rotterdamse Schouwburg. We eten veganistische stamp (of vegetarische risotto of rendang). Drinken wat. En dan zijn we eigenlijk pas op de helft van onze dag.

We zien een wetenschappelijk experiment. Een vreemde mengeling van dans en hersenonderzoek, van Random Collision uit Groningen. Die Verwandlung van Sophie Mayeux: een evolutie met Franse dansers verstopt onder schitterend gouden folie. Voor de tweede keer, al is er voor de gelegenheid een half uur uit gesloopt. En tot slot Emotional Porn van Keren RosenbergEen explosieve voorstelling, geïnspireerd op de manier waarop we ons exposeren op internet.

Het is niet alles goud wat er blinkt, denk ik, als ik terug in de trein zit. Ik ben benieuwd hoe de schrijvers hierover denken. Maar dat lees je de volgende keer.

Nu eerst het essay van Henk Bovenkerk. Een longread over pubers en stijldansen, bewegingsfrasen op feestjes en overgeslagen worden aan de bar. En over Die Verwandlung van Sophie Mayeux en Exhibition van Connor Schumacher in Arnhem.